De wijnstreek D.O. Catalunya (Cataluña, Catalonië) is bijzonder want het is de eerste provincieomvattende D.O. Het gebied kreeg in 1999 zijn DO status. Catalunya ligt in het noordoosten van Spanje en grenst aan Frankrijk
De speciale bedoeling van deze D.O. was om commerciële steun te geven aan 200 bodegas die in dat gebied wijn produceren maar niet vielen onder andere specifieke DO's in Catalunya (in het Nederlands Catalonië). Wijnhuizen uit de bestaande Catalaanse D.O.’S kunnen sindsdien de diverse wijnen uit deze D.O.’s assembleren, terwijl de kwaliteit en de status van de wijn gewaarborgd blijven. Daarnaast speelt mee dat Catalonië met een overkoepelende herkomstbenaming nog eens 4.000 hectare her en der verspreide wijngaarden onder de D.O. mag scharen, die voorheen niet geclassificeerd waren.
De geschiedenis van de wijnstreek - D.O. Cataluñya
Waarschijnlijk werd in het noordoosten van Cataluñya al vanaf de 5e eeuw voor christus wijnbouw bedreven door de Phoeniciërs en Grieken. Later volgden de Carthageners en Romeinen die Tarraco (het latere Tarragona) tot hoofdstad maakten. Na het vertrek van de Romeinen werd de wijnbouw voor een groot deel overgenomen door monniken, die veelal terrasbouw bedreven. Vanaf de 8e eeuw werd het gebied overheerst door de Moren, die in 801 werden verdreven door Karel de Grote. Aanvankelijk was het hele gebied een bufferzone tussen de Moren en Christenen, maar later werd het verdeeld in graafschappen. Het meest oostelijke deel omvatte de steden Gerona en Barcelona. De graven van Barcelona beheersten het gebied gedurende vele eeuwen. Het raakte bekend als Catalunya (Cataluña), in het Nederlands Catalonië.
Toen de Phylloxera (wijnluis) ook aan het eind van de 19e eeuw in dit gebied toesloeg, gingen veel wijngaarden voorgoed verloren. In de laatste decennia, met name na toetreding tot de EU, deden moderne technieken hun intrede. Hierdoor en ook dankzij jonge enthousiaste wijnmakers steeg de kwaliteit van de wijnen aanzienlijk en konden de wijnen uit Catalunya (Cataluña) zich gaan meten met de wijnen uit Frankrijk en Italië. Catalanen zijn in het algemeen ondernemend en hebben een handelsgeest. Het gebied streeft al langere tijd naar meer autonomie en de eigen taal, het Catalaans, gaat een steeds belangrijkere plaats innemen in het dagelijks leven. Als reactie op de Toro (stier) als het symbool van Spanje, hebben de Catalanen de Burro (ezel) gekozen als symbool voor Catalunya en hun drang naar onafhankelijkheid. Men ziet de Burro vaak op de achterkant van auto's uit Catalunya
Conca de Barberà is waar deze Chardonnay wordt gemaakt.
Conca de Barberà is een klein, weinig bekend wijngebied in Catalonië, in het noordoosten van Spanje. De officiële titel Conca de Barberà DO werd in 1985 gecreëerd, maar de meeste druiven die in dit gebied worden geteeld, worden gebruikt om sprankelende cava te maken. Bijgevolg is de hoeveelheid Conca de Barberà-wijn die daadwerkelijk elk jaar wordt geproduceerd relatief klein.
Uitzicht vanaf een wijngaard van de 12e-eeuwse koninklijke abdij van Santa Maria de Poblet, een cisterciënzerklooster aan de voet van de Muntanyes de Prades
Druivensoorten: de belangrijkste witte wijnvariëteiten in Conca de Barberà-wijnen zijn, misschien niet verrassend, de variëteiten die worden gebruikt bij de productie van cava: Macabeo en Parellada, en - meer recentelijk - Chardonnay. Het waren de lokale witte wijnen die oorspronkelijk de reputatie van Conca de Barberà vestigden, maar het zijn nu de rode wijnen die over het algemeen beter worden ontvangen.
Geografie en groeiomstandigheden: Gelegen in het hart van het Catalaanse wijnland, wordt de DO aan alle kanten omringd door andere wijnregio's: Costers del Segre in het noorden, Tarragona in het zuiden, Penedès in het oosten en Montsant in het westen. Het woord conca is Catalaans voor 'bekken' en beschrijft treffend de geografie hier. Het gaat om het stroomgebied dat wordt gevormd door de gecombineerde valleien van de rivieren Francolí en Anguera, waarboven verschillende laaggelegen bergketens oprijzen.
Het mediterrane klimaat dat de "Conca" omringt, betekent lange, warme zomers en milde winters. De heuvels die het gebied omringen, introduceren echter enkele continentale invloeden, wat betekent dat de dagelijkse temperatuurschommelingen groter zijn dan direct aan de kust.
De grotere hoogte - de valleibodem zelf ligt ongeveer 400 meter (1.300 voet) boven zeeniveau - benadrukt dit effect enigszins, terwijl ook wordt voorkomen dat de dagtemperatuur te hoog oploopt. Dit alles helpt de druiven hun natuurlijke zuurgraad te behouden, wat bijdraagt aan de frisheid en structuur van de wijnen die hier worden gemaakt.
De bodems in de Conca bevatten een hoog aandeel kalksteen – een van de belangrijkste voordelen van het gebied als wijnbouwzone. De hoge porositeit van kalksteen zorgt ervoor dat het uitstekende waterretentie-eigenschappen heeft, wat de relatief lage regenval in het gebied compenseert. Het is ook vrij arm aan minerale voedingsstoffen, wat de wijnstokken dwingt om diepe, sterke wortelsystemen te graven op zoek naar voeding.
Op hogere locaties, op de hellingen van de heuvels van Serra de Prades, vervangt leisteen kalksteen. Leisteenrijke bodems worden vooral gewaardeerd voor het verbouwen van rode wijnvariëteiten en worden gezamenlijk aangeduid met het Catalaanse woord voor leisteen: "llicorella"
